SOKAKLARDA BİRİ VAR!

[Ayhan Sarıkaya]

Gecelerin kör karanlığında; in cin top oynarken sokaklarda;her kes evlerine çekilmiş,sıcacık yuvalarında geleceğe yönelik hayaller kurarken ya da kimileri,sevgililerinin koynunda kendilerinden geçmişken;
Sen(!), hepsinden mahrum tek başına ne arıyorsun belanın kol gezdiği meydanlarda?
Bu sorumu yüzüne söylemeye cesaretim yok! Olamaz da!
Ah! Bir duymuş olsan var ya ! Bana öyle cevap vereceksin ki,belki de yerin dibine gireceğim !En iyisi mi sukut da fayda var.Hani bir ata sözü vardır ya:

“Söz gümüşse sukut altındır” diye.

Seni bir sarhoş narası ,keşlerin sözle tacizleri rahatsız etmiyor,hiç tınlamıyorsun değil mi? Zifiri karanlıklarda üzerine çullanan baykuş,yarasa bakışlarından hiç kork muyorsun, değil mi?
Bir zamanlar, annen yüzünü buruştursa hemen ağlardın .Bir kelime bile söylemesine gerek kalmadan.Alıngandın!Sıkılgandın!Saygılıydın!Utangaçtın!

Bütün güzel değerlerin yaşandığı anlar, artık mazi oldu değil mi?

Geride sana sahip çıkacak bir Allah’ın kulu bile kalmadı! Annen, baban sen çocukken,rahmetli olmuşlardı değil mi!

Ondan sonra dünyan farklılaştı . Her şey orijinalliğini yitirdi.Güzel değerler uçup gittiler.Erdem,diye bir kavram kalmadı sana karşı.Hep soyutta kaldılar.Yaşadığın kentte ne kadar zebaniler varsa hepsi sana çullandılar.
Ah! Bütün özlemlerin bir anda yitip gitti!Hayallerin tükendi.Zaten hiç hayal kuramadın ki.Bir sevgilin olmadı,kulağına güzel şiirler fısıldayacak, ellerinden tutup sıkacak,dudaklarına ateşli buseler gönderecek!

Paçavra gibi kullandılar seni! Korkusuzca ,hiç acımadan!Hep müspet vaatlerde bulundular, değil mi?
Hanlar, hamamlar,mücevherler,v.s.ler!

Sen , onların hiç birini göremediğin gibi boğazına sokacak kuru bir ekmeğe bile muhtaç kaldın,değil mi?

Çöplükler mekanın oldu. Yalnızlıklar, kurtuluşun oldu. Hep kaçtın,kaçtın.Kimlerden?Senin gibi insanlardan!İnsana benzeyen insancıklardan!

Sahi, sen o köşe başlarında niye bekliyorsun ? Gelip geçenlerin arabalarına neden biniyorsun?Neden köprü altlarında sabahlara dek üşüyerek ayakta dineliyorsun?

Bu toplum mu seni dışladı? Yoksa evet yoksa sen mi bu toplu mu dışladın?

Sokaklarda biri var! Ama hiç kimse farkında değil! Değil! Değil!